به گزارش سرویس استان های مرکز خبر حوزه، آیت الله سید هاشم حسینی بوشهری طی سخنانی در جمع مردم گلپایگان با اشاره به ویژگی های فرد و جامعه موحد و باورمند به آثار عمل و نیز قیامت اظهار داشت: انسان های امیدوار کسانی هستند که نسبت به قیامت باور عمیق دارند و به خاطر مشکلات و سختی ها امید و نشاط خود را از دست نمی دهند چرا که می دانند خانه اصلی شان در آخرت است، اما انسان کافر چون باور به قیامت ندارد چه بسا با کوچک ترین مشکلاتی دست به خودکشی بزند.

وی همچنین با اشاره به تحقق عدالت اجتماعی در جامعه باورمند به قیامت و آخرت گفت: در جامعه ای که به قیامت معتقد نیست، همیشه اغنیا به ضعفا ظلم می کنند و طبعا عدالت اجتماعی در چنین جامعه ای وجود ندارد در حالی که در جامعه معتقد به قیامت ، عدالت کاملا برقرار است و ملاک و معیار در روابط افراد ، تقوای الهی است.

دبیر دوم شورای عالی حوزه های علمیه با اشاره به این که انسان هایی که قیامت را باور دارند دچار حالت غفلت و بی توجهی نمی شوند، تصریح کرد:  متاسفانه ما گاهی در زندگی خود دچار غفلت هایی می شویم و این به خاطر آن است که گاهی شیطان عرصه را بر ما تنگ می کند و حجابی را برای ما ایجاد می کند که حقیقت ها را نمی بینیم.

وی در ادامه ضمن تقدیر از امام جمعه گلپایگان به جهت استمرار برگزاری این دوره ها در این شهرستان و دلسوزی در اجرای برنامه های دینی و فرهنگی ابراز امیدواری کرد: برگزاری این گونه جلسات زمینه ای برای زدودن غفلت

ها و بستری برای توجه ما به اخلاق و معنویت و قیامت را فراهم کند.

آیت الله حسینی بوشهری همچنین ابراز داشت: بر اساس آیات قرآنی انسان مومن به جهت ترس توام با تعظیمی که در دلش نسبت به خداوند وجود دارد، خود را ملزم به اطاعت از پروردگار می داند و این قبیل انسان های موحد کسانی هستند که به همه آیات و نشانه ها و معجزات خدا باور دارند و در مقابل آن ها بی چون چرا تسلیم هستند.

وی اضافه کرد: این انسان ها همچنین اخلاص در عمل دارند و جز برای رضایت خدا کاری از آن ها سر نمی زند.

عضو خبرگان رهبری با بیان این که مومنان کسانی هستند که حقوق خدا و حقوق مردم و جامعه را کاملا رعایت می نمایند، گفت:

مومنان در عین حال که همه وظایف خود را انجام می دهند، بر اساس آیات قرآن، نگران هستند نکند خداوند از آن ها این اعمال را نپذیرد.

وی همچنین با تاکید بر این که انسان های موحد شیفته و دلبسته آخرت و قیامت هستند، اظهار داشت: انسان های موحد و باورمند به آخرت کسانی هستند که در انجام هر اقدام خیر و مثبتی در جامعه کوتاهی نمی کنند.

آیت‌الله حسینی بوشهری با اشاره به این که عمل انسان دارای آثاری است و گاهی آثار مربوط به جسم ماست و گاهی اثر معنوی دارد، بیان داشت: همچنین باید توجه داشت که گاهی یک عمل ، نتیجه اش در این دنیا و گاهی در روز رستاخیز عیان می شود؛ به عنوان مثال روزه گرفتن اثرش در سلامت افراد مشخص می شود و یا این که در روایات آمده که از گوشت خوک استفاده نکنید، به این جهت که برای جسم انسان ضرر دارد.

امام جمعه قم همچنین گفت: سلسله اعمالی در زندگی ما اتفاق می افتد که دارای آثار معنوی است ؛ وقتی ما روزه می گیریم اثرات و برکات معنوی در زندگی ما دارد، که یک پزشک نمی تواند آن را بر اساس تخصص خود بسنجد و یا این که به ما گفته شده صله رحم را به جای آورید این کار دارای اثرات معنوی زیادی است که از جمله آن عامل طولانی شدن عمر انسان است.

وی همچنین با اشاره به این که گاهی نتیجه یک عمل سرنوشت جامعه ای را تغییر می دهد، خاطر نشان کرد: اگر اهل یک جامعه تقوا پیشه کنند خداوند می فرماید ما برکاتمان را بر آن ها نازل می کنیم کما این که اگر یک عمل ناشایست از افراد جامعه سر زده و مردم عبودیت و بندگی را فراموش کنند ، نتیجه اش غفلت و ظهور فساد می شود.

آیت الله حسینی بوشهری ادامه داد: بر اساس کلام خداوند در قرآن ، اگر کسی به اندازه ذره ای کار خیر انجام دهد و اثر عملش را باور کند، گرایش او به کار خیر افزایش می یابد و برعکس کسی که ذره ای کار بد انجام دهد نتیجه عملش را در روز قیامت می بیند.

عضو جامعه مدرسین اضافه کرد: به همین خاطر است که امیر مومنان علی (ع) می فرمایند: ما و شما برای ماندن آفریده شده ایم و با مرگ از این خانه موقت به خانه ابدی منتقل می شویم.

وی با بیان این که یکی از ویژگی های انسان های موحد این است که چون باور به قیامت دارند سراغ گناه و معصیت نمی روند، ابراز داشت: امام علی (ع) می فرمایند کسی که از آتش دوزخ می ترسد در این دنیا از محرمات هم اجتناب می کند چون می داند که قیامت آمدنی است.

آیت‌الله حسینی بوشهری تاکید کرد: جامعه باورمند نسبت به قیامت ، جامعه ای است که نسبت به رعایت حقوق مردم و جامعه جدی است و همواره سعی می کند در راستای رضای خداوند متعال گام بردارد.

وی افزود: اگر انسان عمیقا به قیامت و روز جزا باور داشته باشد آرامش و آسایش واقعی نصیب او می شود و در این حالت خدمت به جامعه حقیقتا برایش عبادت محسوب می شود.